O meu amigo Delmiro prestoume a súa cámara.

A cámara de Delmiro non é unha cámara calquera, é un aparello deses que me gustan, con unha estética de cousa ben feita e feita para durar, para toda a vida, como se facían antes as cousas. Non necesita baterías, e cun funcionamento delicioso: o tacto dos mandos, e sobre todo o ruído que fai ó recoller a película.

E qué tal funciona? pois pasen e vexan!